Βαθύ

Το καράβι πλέει και βιγλίζει μακριά τους ορίζοντες. Ξαφνικά στρίβοντας βλέπεις το Βαθύ. Το Βαθύ, μια καταπράσινη αγκαλιά με τα πολύχρωμα σπιτάκια του. Σπίτια χτισμένα στο μέτρο του ανθρώπου όπου από το ωραίο, περνάς απλά στο υπέροχο. Πλησιάζεις γλαυκοπετώντας και το Βαθύ μεγαλώνει. Είναι η κορυφαία στιγμή της ασυλλόγιστης ανασκίρτησης της προσμονής και της νοσταλγίας. Νοσταλγία, η πιο ποιητική λέξη του λιμανιού. Νόστος, ο γυρισμός και η επιστροφή και άλγος, ο πόνος· ο πόνος της επιστροφής.